Spring naar de hoofdinhoud

Calamus Perambulans XII – Cas van Appeven

Het is maar een accentverschil Classici hebben soms een held uit de oudheid. Een figuur naar wie ze naar opkijken of die ze bewonderen. Voor sommigen zijn dat filosofen als Plato en Aristoteles, anderen bewonderen politieke figuren en generaals als Alexander de Grote, Caesar of Augustus. Voor mij is dat Aristophanes van Byzantium (c. 257 […]

Calamus Perambulans XI – Thomas Peeters

Geknisper en gerinkel Patrick is een econoom. Hij werkt bij een beleggingskantoor. Iedere maand laat hij zijn salaris contant uitbetalen, waarna hij het in het midden van zijn woonkamer legt en er een vreugdedansje omheen maakt. Zijn grote droom is om ooit zo veel muntjes te hebben, dat hij erin rond kan duiken als een […]

Calamus Perambulans X – Kevin van der Hoek

Loquentes linguam Latinam Salvete legentes, Ut videte, nunc in lingua Latina scribere tempto. Quia die vigesimo secundo mensis Martii Scholae Latinae erat, ego quoque tempto. Ad scholas, quae in Amstelodamo habebantur, non veni, sed istae me placere videbantur. Nunc igitur de lingua Latina loquenda scribendaque loqui volo. Zoals u al hierboven heeft kunnen lezen, ga ik het […]

Calamus Perambulans IX – Daan Schouten

Tonus perambulans Als je wordt aangeklaagd moet je bij de rechter voorkomen dat je veroordeeld wordt. Het jong etje in de G van geen is in de venter heeft, ondanks zijn veroordeling, toch velen overtuigd van het belang van het gebruik van de juiste klemtoon. Maar, onwetend als ze zijn, weten de meeste mensen niets […]

Calamus Perambulans VIII – Thomas Bonekamp

Een keizer in Wales Classici lezen veel. Niet alleen grootse verhalen over helden die vechten om het lot van de heilige burcht van Troje, maar ook kleine gedichtjes over een vrouw die bij de bevalling van een tweeling overleed en er een meenam de dood in. Zo heb ik onlangs een boek met (vertaalde) Middelwelshe […]