Tonus perambulans Als je wordt aangeklaagd moet je bij de rechter voorkomen dat je veroordeeld wordt. Het jong etje in de G van geen is in de venter heeft, ondanks zijn veroordeling, toch velen overtuigd van het belang van het gebruik van de juiste klemtoon. Maar, onwetend als ze zijn, weten de meeste mensen niets […]
Welkom bij het Sodalicium Classicum Noviomagense!
Calamus Perambulans VIII – Thomas Bonekamp
Een keizer in Wales Classici lezen veel. Niet alleen grootse verhalen over helden die vechten om het lot van de heilige burcht van Troje, maar ook kleine gedichtjes over een vrouw die bij de bevalling van een tweeling overleed en er een meenam de dood in. Zo heb ik onlangs een boek met (vertaalde) Middelwelshe […]
Calamus Perambulans VII – Nathalie Minten
Monsterlijke angst Je kent het wel: een prikkend gevoel achter in je nek. Iemand kijkt naar je. Maar wie? En waar vandaan? Vroeger geloofde ik dat er monsters onder het bed zaten. Hoe vaak mijn ouders ook voor mij met een zaklamp onder het bed schenen voor ik ging slapen, – verloren knuffel, hoopje stof, […]
Calamus Perambulans VI – Maarten de Pourcq
Uit het dagboek van een denktank Vr 6 december 2013, 14u45, Aeroporto di Fiumicino Trolleys zoeven langs ons heen. We genieten languit van ons laatste uur Rome op de koele vloer van de luchthaven. Aan de gate staat geen wachtrij maar een donkere wolk reizigers die net als wij hopen dat de vertraging niet nog verder oploopt. […]
Calamus Perambulans V – Kristel Henquet
Verloren Het was liefde op het eerste gezicht. Zijn ogen verraadden een waas van jeugdig groen dat ooit binnen de scherpe lijnen van zijn oogkassen moet hebben geschitterd. Zijn wenkbrauwen fronsen licht maar ernstig en wekken de suggestie van overpeinzing. Een denker. Nee, ik dwaal over zijn lichaam. Spieren. Littekens herinneren aan overwinning. Een sporter. […]